တံခါးကို ပိတ္ထားေပမယ့္
နားကို ပိတ္မထားတတ္ေတာ့ ခက္တယ္
တကိုယ္ေရ မြန္းက်ပ္ေလွာင္ပိတ္လာတဲ့အခါမ်ား
နားတစ္စံုကို မြတ္မြတ္သိပ္သိပ္ နမ္းပစ္လိုက္ရမွ
စကားလံုးေတြ ေရငတ္ေျပတဲ့ေရာဂါ။
အိတ္ကပ္ထဲ၀င္ၿပီး
တက်စ္က်စ္ ကိုက္ခဲေနတဲ့အသံကိုေတာင္
မုန္းလို႔ နာလို႔ မရဘူး
ေခတ္ေရစီးကိုက ရပ္လိုက္တာနဲ႔ လဲၿပိဳသြားႏိုင္တဲ့အ႐ွိန္။
သိမ္ငယ္မႈေတြကို ပထုတ္ပစ္ဖို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္
လူေ႐ွ႕သူေ႐ွ႕ ထုတ္ႂကြားဖို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္
စကၠန္႔လိုက္ ေ႐ြ႕ေနတဲ့ အံ့မခန္းမႈေတြကို ေထာက္လွန္းဖို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္
ဒီေန႔ေခတ္မွာေတာ့ တကယ့္အေရးပါတဲ့အရာ။
ကူးလူးဆက္ဆံမႈဆိုတာ
ဂဏန္းေလး ဆယ္လံုးက်က္မွတ္ထား႐ံုနဲ႔
ကမၻာႀကီးတပတ္ လမ္းသလားလို႔ ရႏိုင္တဲ့အျဖစ္
ဒါ…ဒီေန႔ေခတ္ရဲ႕ မိလႅာက်ံဳးသမားေတြေတာင္ ရေနၾကတဲ့ အခြင့္အေရး။
ခင္ဗ်ားေရာ
ေန၀င္တာကို ေနာက္ကေန လိုက္ၾကည့္ေနရတဲ့ ေရာဂါကို ခံစားခဲ့ဖူးလား
ဒိုင္ႏိုေဆာေတြ မ်ိဳးျပဳန္းတဲ့ေခတ္မွာ
က်ေနာ့္ ေမေမေနတယ္
ေ၀းကတည္းက
စကားမေျပာရတာ ရက္ေပါင္းႏွစ္ရာ့တစ္ဆယ္။
ေနမြန္းသင္
၁၁.၀၄.၀၈
Friday, April 11, 2008
ဖုန္း
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
တကိုယ္ေရ မြန္းက်ပ္ေလွာင္ပိတ္လာတဲ့အခါမ်ား
နားတစ္စံုကို မြတ္မြတ္သိပ္သိပ္ နမ္းပစ္လိုက္ရမွ
စကားလံုးေတြ ေရငတ္ေျပတဲ့ေရာဂါ။
ဟုတ္တယ္ဗွို ့။ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ႏွစ္သစ္ ျဖစ္ပါေစ။ း-)
Post a Comment