မာန္လႈိင္း…ခင္ဗ်ား ဓါးျပတိုက္ထားတဲ့ အိတ္ကို ပိုစ့္လိုက္ပါၿပီဗ်ာ။
ေက်ာင္းပ်က္ေနတာလဲ ၾကာၿပီ
နံရံမွာ ခ်ိတ္ထားတဲ့ အိတ္ထဲ
ဘာ႐ွိလို႔ ႐ွိမွန္း မသိေတာ့ဘူး
မ်က္လံုးပိတ္ၿပီး
စိတ္ကို ဖြင့္လိုက္တယ္။
ကင္းမလက္မဲလို ေထာင္ေနတဲ့ ေဘာပင္တစ္ေခ်ာင္း
ဘလိတ္ဓားလို ပါးလွပ္လွပ္ စာ႐ြက္တထပ္
မလိုအပ္တာေတြ ညွပ္ပစ္ဖို႔ လက္သဲညွပ္တစ္ေခ်ာင္း
အေမ့ဓာတ္ပံု တစ္ပံု
အစိမ္းရင့္ေရာင္ နံမည္တစ္လံုး
မတ္ေစ့တစ္ေစ့
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္
လြယ္တတ္ရင္ေတာ့ ေက်နပ္စရာေပါ့။
ကၽြန္ေတာ့္ လြယ္အိ္တ္အေရာင္က
“ကမူးရဲ႕ စည္းအျပင္ကလူ”
ေပါ့ေပါ့ပါးပါး အသက္႐ွင္ဖို႔ အတတ္
ကၽြန္ေတာ့္အိတ္ထဲ မထည့္ရေသးဘူး။
ဒါပါပဲဗ်ာ
ကၽြန္ေတာ့္လြယ္အိတ္က
အခု ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ေန႔လည္စာ စားေနေၾကာင္းပါ။
လူရင္းေတြကို လက္တို႔ၿပီး အိတ္သြန္ဖာေမွာက္ လုပ္ခိုင္းလိုက္အံုးမယ္…
၁-C3PO
၂-TERMINATOR
၃-YOU KNOW WHO
ကိုယ့္လူတို႔… အီအီအာအာေတာ့ မလုပ္နဲ႔ေနာ္။ ႐ွိတာသာ ထုတ္ၾကေပေတာ့။
ေနမြန္းသင္
၀၉.၁၁.၀၇
စာၾကြင္း…ေမတၱာကေတာ့ နတၳိ-မ႐ွိ ျဖစ္ေနလို႔တဲ့ဗ်ာ။
1 comment:
ကၽြန္ေတာ့္ လြယ္အိ္တ္အေရာင္က
“ကမူးရဲ႕ စည္းအျပင္ကလူ”
ေပါ့ေပါ့ပါးပါး အသက္႐ွင္ဖို႔ အတတ္
ကၽြန္ေတာ့္အိတ္ထဲ မထည့္ရေသးဘူး။
စကားလံုးေတြက မိုက္တယ္ဗ်ာ။ ခိုက္တယ္။
Post a Comment