Wednesday, April 16, 2008

တစ္ေယာက္တည္းက်တဲ့ သႀကၤန္

စိတ္ခ်ဥ္ေပါက္ေပါက္နဲ႔
အခန္းေ႐ွ႕ လာရပ္တဲ့ သႀကၤန္ကို
ခြက္ေစာင္းနဲ႔ ခုတ္မိေတာ့မယ္
ပူလြယ္ကၽြမ္းလြယ္ ခပ္ေဆြးေဆြး ေနရာတခုဆီမွာ။

တူးပို႔ တူးပို႔ ၾကား႐ံုနဲ႔
စိတ္တလွပ္လွပ္ ျမဴးလို႔ ႂကြလို႔
ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက ေအာင္း၀င္ေနတဲ့ အၫိႇဳ႕ဓာတ္လဲ
ေရစက္ေရေပါက္ေတြ ဆာတယ္။

ပ်င္းေျခာက္ေျခာက္
ေဆးလိပ္ပဲ နင္းကန္ဖြာ
မုန္႔လံုးေရေပၚလဲ မစားရဘူး
ေရစိုအပ်ိဳေတြလည္း မေငးရဘူး
ပိေတာက္ပြင့္ေတြ ဆာတယ္။

တစ္ေယာက္တည္း
သႀကၤန္ကို တိုးတိုးတိတ္တိတ္
ေလွာင္ကန္ထဲက ငါးေတြရဲ႕ ေျဖေဆးတစ္ခြက္
ငတ္ျပတ္ေနတဲ့ အေပ်ာ္ေတြရဲ႕ ထြက္ေပါက္တစ္ေပါက္
ယဥ္ေက်းမႈမ်က္ရည္ေတြရဲ႕ ကပြဲတစ္ပြဲ
ငါ…အသက္ တစ္ႏွစ္ ႀကီးၿပီလား
တကယ္ မရလိုက္တဲ့ အႏွစ္ တႏွစ္ကိုပဲ ဆာတယ္…။

ေနမြန္းသင္
၁၆.၀၄.၀၈

2 comments:

nyeinnyo said...

အကိုေရ ႏွစ္သစ္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕ပါေစခင္ဗ်ာ။ အကိုတို႔ကဗ်ာေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္ေတာ႔ ၀မ္းစာေတြပါ။ ဆထက္တိုးလို႔ ေရးႏိုင္ကါေစခင္ဗ်ာ
အၿမဲေစာင့္ေမွ်ာ္အားေပးေနတဲ႔
ညိမ္းညိဳ

Kaung Kin Ko said...

ကဗ်ာခံစားသြားတယ္ဗ်ိဳ ့