လျပည့္ည

အဲဒီညကုိေရာက္တုိင္း
ႏွလုံးသားရဲ႕ တစစ္စစ္နာက်င္သံကုိ
ငါကုိယ္တုိင္ပဲသိလိမ့္မယ္။

ျပတင္းတံခါးကုိပိတ္ၿပီးေတာ့မ်ား
လေရာင္ကုိ ႏွင္မထုတ္လုိ္က္ပါနဲ႔
ေသြးစက္ေတြရဲ႕အေၾကာင္းကုိေျပာဖုိ႔
တစ္လတစ္ခါ
အေ၀းႀကီးကေန ခရီးႏွင္ခဲ့ရသူပါ၊

သစ္ရြက္ကေလးေတြကအစ
အဲဒီရက္စက္မွဳေတြအေၾကာင္း စုတ္တသပ္သပ္နဲ႔
အနီေရာင္ပန္းပြင့္ေတြ ပန္ထားရဆဲလုိ႔
ေအာ္သံေတြကုိ က်က္မိတဲ့ညိဳညစ္ညစ္လမ္းမႀကီးေတြလည္း
သက္ေသထူေနဆဲပါ
ေသြးဆုိတာ အနံ႔ျပင္းတယ္မဟုတ္လား
ေလေျပေ၀့ရုံနဲ႔ေတာ့ လြင့္ျပယ္သြားမွာမဟုတ္ဘူး။

သင္လည္းငုိခဲ့ဖူးမွာပါ
အဲဒီခံစားခ်က္ကုိ ပန္ရင္း
လေရာင္ဟာေကာင္းကင္မွာ၀ါၿပီး
လမ္းမေပၚ နီေစြးေနတာကုိ ျမင္ပါ
အေ၀းက - - ၀ိညာဥ္ေတြရဲ႕ေအာ္သံကုိ
ႏွလုံးသားနဲ႔ နားဆင္ပါ။

ေသြးပ်က္ဖြယ္အနိ႒ာရုံေတြ
စိန္ပြင့္ေတြလုိ တလဲ့လဲ့အေရာင္ေတာက္ခဲ့တာ
အဲဒီေန႔စြဲေတြေပါ့
လျပည့္ညဆုိ
ငါ့ပင္လယ္မွာ လွဳိင္းပုိထန္တယ္။ ။

ေနမြန္းသင္
၂၇-၁၀-၀၇

ေသြးအနံ႔ေတြကုိလုိက္ရွာေနရတာနဲ႔ လျပည့္ညေလး တရက္ေနာက္က်ခဲ့တာပါ။