တေရးႏူိးတုိင္း
မိသားစုကုိ ထထစမ္းရတယ္
ဒ႑ာရီထဲက ၿမိဳ႕ပ်က္ႀကီးထဲမွာ။
တံခါးကုိ ေသာ့ခတ္ခဲ့ေပမဲ့
စိတ္ကုိ လုံၿခဳံဖုိ႔က် ခက္မယ္
ညဆုိတာ အကုသုိလ္ရဲ႕အေဖာ္ပဲမဟုတ္လား။
အေသေကာင္ေတြလုိ
ေအးစက္စက္ ညေတြမွာ
ဒရက္ကူလာေတြ တအိမ္ဆင္းတအိမ္တက္
ေသြးစက္ေတြကုိ အနံ႔ခံေနၾကတယ္။
အေလ့အက်င့္အရ
ေခြးေဟာင္သံၾကားလည္း ထိတ္တလန္႔
ကေလးငုိသံၾကားလည္း ထိတ္တလန္႔
အိမ္ေရွ႕ရပ္တဲ့ ဆိုက္ကားသံကုိေတာင္
ေၾကာက္ရြံ႕တတ္ခဲ့ၿပီ။
အမွန္တရားကုိ အားကုိးၿပီးေတာ့မ်ား
ေယာင္လုိ႔မွ အိမ္တခါးကုိဖြင့္မေပးလုိက္နဲ႔
ဖုတ္ေကာင္ေတြမွာ
လူ႔က်င့္၀တ္ကုိ ေလးစားလုိက္နာဖုိ႔
အသိဉာဏ္ပါမလာဘူး
တံခါးဖြင့္သံေတြရဲ႕ ေနာက္မွာေတာ့
အဆုံးမဲ့အေမွာင္ထုနဲ႔
မိသားစုရဲ႕ မ်က္ရည္ေတြပဲေတြ႕ရလိမ့္မယ္။
အကုသုိလ္ေတြ မဲေမွာင္လုိက္ပုံမ်ား
ကုိယ့္အိပ္ရာေပၚ ကုိယ့္အေရခြံကုိ ရွာမေတြ႕ဘူး
ဒရက္ကူလာေတြ ေကာင္းစားေနတဲ့ၿမိဳ႕ပ်က္ႀကီးထဲမွာ။
Dracula -ေသြးစုပ္ဖုတ္ေကာင္
၁၆-၁၀.၀၇
No comments:
Post a Comment